2 cm Flakvierling 38 - niemiecka, poczwórnie sprzężona, holowana armata przeciwlotnicza kalibru 20 mm.

W 1930 roku do uzbrojenia armii niemieckiej trafiła armata przeciwlotnicza 2 cm FlaK 30. W 1940 roku do uzbrojenia wprowadzono udoskonaloną wersję tej broni, oznaczoną jako FlaK 38, cechującą się większą niezawodnością i szybkostrzelnością. Doświadczenia bojowe wykazały, że pożądane byłoby dalsze zwiększenie szybkostrzelności broni przeciwlotniczej kalibru 20 mm. Osiągnięto to w dziale, które potrzymało desygnatę 2 cm Flakvierling 38. Łączyło ono cztery armaty automatyczne (identyczne jak w FlaK 38) z nowoopracowanym łożem. Nowe działo, poza wersją holowaną, było także używane jako uzbrojenie dział samobieżnych Sd.Kfz. 7/1, Möbelwagen (tylko prototyp) i Wirbelwind oraz jako uzbrojenie pociągów pancernych typu BP-42 i BP-44 i armata morska.

2 cm Flakvierling 38
Dane podstawowe
Państwo	III Rzesza
Rodzaj	armata przeciwlotnicza
Dane taktyczno-techniczne
Kaliber	20 x 139 mm
Długość lufy	2552,5 mm (L/112,6)
Donośność	3700 m (pionowa maksymalna) 2200 m (pionowa praktyczna) 4800 m (pozioma)
Prędkość pocz. pocisku	900 m/s (pocisk o masie 0,132 kg) 830 m/s (pocisk o masie 0,148 kg)
Masa	1514 kg (bojowa) 2212 kg (marszowa)
Kąt ostrzału	-10° do +100° (w pionie) 360° (w poziomie)
Szybkostrzelność	1800 strz/min (teoretyczna) 800 strz/min (prakt