Wszystko - Szkoła Podstawowa, Gimnazjum, Liceum Ogólnokrzałcące, Technikum, Zasadnicza Szkoła Zawodowa, Liceum Profilowane

Strona startowa
Kontakt
Księga gości
Technika
Historia
Astronomia
Podział administracyjny
Państwo
Muzyka
Zwierzęta
Rośliny
Mitologia
Malarstwo
Wrestling
Piłka Nożna
Zespół muzyczny
Film
Kabaret
Partia Polityczna
Polityka
Siły Zbrojne, Wojsko
Zasoby naturalne
Medycyna
Papież
Religia, Związek wyznaniowy
Firma, Przedsiebiorstwo, Koncern, Korporacja, Spółka
Serial Telewizyjny, Telenowela
Hutnictwo
Plemię, Wielkie Plemię
Wieżowiec
Rolnictwo
Czasopismo, Gazeta
Święci, Błogosławieni i Słudzy Boży
Literatura
Miasto, Wieś, Osada
Pisarz; Poeta; Dramaturg
Imię
Książęta, Królowie,Cesarze, Prezydenci, Premieerzy, Ministrowie, Politycy
Rody,Dynastie
Gra komputerowa
Kościół (budynek) i Cerkiew (budybek)
Narkotyk
Transatlantyk (statek)
Fantastyka
Chemia
Fundacja
Skoki Narciarskie
Zamek, pałac
Stadion, Hala
Wielka Rzeczpospolita
Chorby
Sporty Walki, sztuki walki
Reality Show
Synagoga
Ankiety
Portal Internetowy, Strona intrnetowa
Organizacja, początki, początki,teologia i liturgia
Aktor, Muzyk, Kompozytor, Producent filmowy, Producent muzyczny, Dialogista
Uniwersytet, Politecjnika, Akademia, Szkoła wyższa
Album, Singiel
Filozofia
Telewizja publiczna, Telewizja
Patriarcha
Matematyka, Logika
Język (mowa)
Kopalnie
Prawo
Informatyka
Szkoła Podstawowa, Gimnazjum, Liceum Ogólnokrzałcące, Technikum, Zasadnicza Szkoła Zawodowa, Liceum Profilowane
Dziennikarz, Publicysta,
Fizyka
Biologia
Ekonomia
Elektrownia, Elektrociepłownia, Ciepłownia
Zakon
Charakterystyki postaci
Psychologia, Psychiatria, Seksuologia
Komiks
Rzemiosło
Fikcyjne Organizacje i Organy władzy
Skala Termometryczna
Gatunek Muzyczny
Fikcyjne Konflikty zbrojne i bitwy
Waluta
Zawód
Architektura
Inżynieria
Plac, Rynek
Meczet
Kopalnia
Cmentarz, Kirkut, Mizar
Klasztor, Monastyr, Ławra, Klasztor buddyjski
Pisarz, Poeta, Dramaturg
Boks
Karty do gry



 

Szkoła podstawowa - pierwszy etap formalnej edukacji. W większości krajów nauka w szkole podstawowej jest obowiązkowa.

Szkoła w Polsce

Szkoła podstawowa w Polsce jest elementem systemu oświaty. Osoba, która ukończy szkołę podstawową, uzyskuje wykształcenie podstawowe. Do lat 60. nauka w szkole podstawowej trwała siedem lat. Do roku 1999 szkoła podstawowa była szkołą ośmioklasową. W wyniku wprowadzonej w dniu 1 września 1999 reformy stała się szkołą sześcioletnią. W roku szkolnym 1999/2000 uczniowie dotychczasowych klas VII stali się uczniami I klas nowo utworzonych gimnazjów. W sześcioklasowych szkołach podstawowych uczyli się jeszcze w tym samym roku szkolnym uczniowie dawnych klas VIII, którzy byli ostatnimi uczniami dawnych szkół ośmioklasowych.

Nauka w szkole podstawowej jest obowiązkowa. Czas nauki został podzielony na dwa etapy. Pierwsze trzy lata (pierwszy etap edukacyjny – klasy I-III) nazywany jest potocznie nauczaniem początkowym lub kształceniem zintegrowanym. Zajęcia najczęściej prowadzone są przez jednego nauczyciela, pełniącego jednocześnie funkcję wychowawcy. W trakcie kolejnych trzech lat (drugi etap edukacyjny – klasy IV-VI) zajęcia prowadzą nauczyciele danych przedmiotów. Uczniowie uczęszczają na następujące zajęcia edukacyjne:

  • język polski
  • język obcy nowożytny
  • matematyka
  • historia i społeczeństwo
  • przyroda
  • technika
  • plastyka
  • muzyka
  • informatyka
  • wychowanie fizyczne
  • religia (uczniowie uczęszczają na zajęcia na wniosek rodziców lub opiekunów prawnych) lub etyka
  • wychowanie do życia w rodzinie (uczniowie uczęszczają na zajęcia za zgodą rodziców lub opiekunów prawnych).

Dyrektor szkoły może podjąć decyzję o wprowadzeniu dodatkowych zajęć edukacyjnych dla uczniów klas I-III (np. język obcy nowożytny, informatyka) oraz IV-VI, dla których nie ustalono podstawy programowej. Dla uczniów klas IV-VI możliwe jest również wprowadzenie dodatkowego nowożytnego języka obcego, pod warunkiem zagwarantowania wymiaru godzin umożliwiającego realizację podstawy programowej. Na realizację ww. zajęć dyrektor szkoły przeznacza tzw. godziny do dyspozycji dyrektora szkoły lub godziny dodane przez organ prowadzący szkołę. Od 1 września 2006 roku w wielu szkołach podstawowych został wprowadzony język angielski na pierwszym etapie edukacyjnym (klasy I-III) w wymiarze 2 godzin zajęć tygodniowo. Zajęcia te są finansowane przez organy prowadzące szkoły z przekazywanych specjalnie na ten cel środków z budżetu państwa.

Uczniowie klas szóstych obowiązkowo przystępują do ogólnopolskiego zewnętrznego sprawdzianu organizowanego przez Centralną Komisję Egzaminacyjną.

Istnieją również specyficzne rodzaje szkół podstawowych – specjalne, integracyjne, szkoły podstawowe z oddziałami integracyjnymi i sportowymi, szkoły podstawowe sportowe oraz szkoły mistrzostwa sportowego. Szkoły podstawowe są przede wszystkim prowadzone przez jednostki samorządu terytorialnego takie jak np. gmina, miasto (szkolnictwo publiczne). Istnieje również wiele szkół podstawowych prowadzonych przez osoby prywatne, stowarzyszenia, fundacje i kościoły (szkolnictwo niepubliczne). Szkoły niepubliczne po zapewnieniu spełniania niezbędnych wymagań uzyskują uprawnienia szkół publicznych.

We wszystkich szkołach podstawowych, publicznych i niepublicznych obowiązują te same podstawowe zasady:

  • realizowane są programy nauczania uwzględniające podstawę programową,
  • realizowane są zajęcia edukacyjne w wymiarze nie niższym niż wymiar obowiązkowych zajęć edukacyjnych określony w ramowym planie nauczania,
  • stosuje się odpowiednie zasady klasyfikowania i promowania uczniów oraz przeprowadzania sprawdzianu organizowanego przez Centralną Komisję Egzaminacyjną w klasie szóstej,
  • prowadzi się dokumentację przebiegu nauczania,
  • zatrudnia się nauczycieli obowiązkowych zajęć edukacyjnych, posiadający odpowiednie kwalifikacje.

Po ukończeniu szkoły podstawowej uczniowie kontynuują naukę w gimnazjach.

W wielu szkołach podstawowych, zwłaszcza zlokalizowanych na terenach wiejskich funkcjonują oddziały przedszkolne. Najczęściej uczęszczają do nich dzieci sześcioletnie, realizujące w nich wprowadzony w Polsce od 1 września 2004 obowiązek jednorocznego przygotowania przedszkolnego. Od 1 września 2007 roku został wprowadzony w publicznych szkołach podstawowych obowiązek noszenia przez uczniów jednolitego stroju wg wzoru ustalonego przez dyrektora szkoły (tzw. mundurka szkolnego), jednak już w kolejnym roku szkolnym obowiązek zniesiono, pozostawiając swobodę decyzji w tej sprawie szkolnej społeczności.

Gimnazjum (łac. gymnasium z gr. γυμνάσιον gymnásion – "miejsce służące gimnastyce") – określony typ szkoły średniej, różnej postaci zależnie od epoki i kraju.

W starożytnej Grecji był to najczęściej rodzaj parku wraz z budynkiem, przeznaczony do uprawiania ćwiczeń fizycznych. Później miejsce to coraz częściej stawało się miejscem spotkań towarzyskich i dysput, by w następnym okresie stać się publiczną szkołą średnią. Od czasów Nerona instytucja tego rodzaju funkcjonowała także w Rzymie starożytnym.

Współcześnie (od czasów Odrodzenia) gimnazja to różnego typu szkoły średnie, ogólnokształcące i zawodowe, między innymi w Austrii, Niemczech, Danii, Szwecji, Norwegii, a w Polsce po reformie w latach trzydziestych XX wieku do roku 1948 i od 1999 obok szkoły podstawowej i liceum znaczący etap w procesie kształcenia.

W różnych krajach szkoła określana jako gimnazjum zajmuje różne miejsce w procesie kształcenia, na przykład w Niemczech gimnazjum oznacza szkołę średnią ośmio- lub 9-letnią kończącą się maturą uprawniającą do podjęcia studiów wyższych, jednak po spełnieniu dodatkowych warunków.

Rodzaje gimnazjów

Kształcenie w gimnazjum różni się zależnie od systemu oświaty danego państwa.

  • w Polsce:
    • gimnazjum (ogólnodostępne),
    • gimnazjum integracyjne – szkoła z oddziałami liczącymi od 15 do 20 uczniów, w których uczy się od 3 do 5 uczniów niepełnosprawnych (np. niedowidzących, niedosłyszących, niepełnosprawnych ruchowo, upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim),
    • gimnazja specjalne – szkoła w której uczą się uczniowie niepełnosprawni,
    • gimnazjum akademickie – szkoły dla uczniów uzdolnionych (np. w Toruniu, Olsztynie);
    • gimnazjum dwujęzyczne – szkoły, w których część zajęć jest nauczana w nowożytnym języku obcym,
  • w innych krajach:
    • gimnazjum humanistyczne ukierunkowane na języki starożytne (łacina, greka), albo z przewagą języków nowożytnych,
    • matematyczno-przyrodnicze, czasami łączone z profilem językowym nowożytnym,
    • muzyczne,
    • techniczne,
    • sportowe,
    • artystyczne.

W wielu gimnazjach wprowadza się zwiększoną liczbą godzin w tygodniu z danych przedmiotów zgodnie z zainteresowaniami uczniów, tworząc np. oddziały informatyczno-matematyczne - dodatkowe godziny z informatyki oraz matematyki, oddziały językowe - dodatkowe godziny z języka obcego lub dodatkowy język obcy.

Historia 

Gimnazjum istnieje już od czasów starożytnej Grecji.

W starożytnej Grecji gimnazjon było obiektem sportowym, później też miejscem zebrań filozofów i uczonych. W Rzymie gimnazjum był to pewien rodzaj państwowej szkoły średniej.

W epoce Odrodzenia zwanej Renesansem celem był harmonijny rozwój zdolności ucznia w oparciu o spuściznę kulturową antyku poprzez studiowanie tekstów starożytnych w języku oryginału łacina, greka, język hebrajski. W epoce Odrodzenia jako gimnazjum zaczęto określać różne szkoły średnie. W 1519 biskup Jan Lubrański założył w Poznaniu szkołę humanistyczna zwane Akademią Lubrańskiego lub Kolegium Lubrańskiego, z kursami akademickimi, zorganizowane na wzór uniwersytetu. Istniało do roku 1780. Nie było to jednak gimnazjum w ścisłym tego słowa znaczeniu, gdyż od uniwersytetu szkoła ta różniła się jedynie brakiem prawa do nadawania tytułów naukowych. W 1538 Johannes Sturm, niemiecki humanista, pedagog, polemista kalwiński, założył gimnazjum humanistyczne w Strasburgu, na którym wzorowano się jeszcze w XIX wieku, program obejmował przede wszystkim języki klasyczne (łacina i greka) i lekturę dzieł starożytnych, a nawet język hebrajski oraz retorykę. W Polsce powstały podobne gimnazja, między innymi:

  • XIII w., Gimnazjum Mariackie w Szczecinie (zob. II Liceum Ogólnokształcące im. Mieszka I w Szczecinie).
  • 1558, Gimnazjum Akademickie w Gdańsku,
  • 1568, w Toruniu jako 6-klasowa luterańska szkoła średnia (schola particularis), 1594 rozszerzona do 12-13 lat nauki działała jako Toruńskie Gimnazjum Akademickie do roku 1793 (drugi rozbiór Polski).

W XIX wieku i pierwszej połowie XX wieku celem kształcenia w gimnazjum było przygotowanie kandydatów do służby państwowej i korpusu oficerskiego. Kładziono nacisk na wygląd, ubiór i zachowanie się uczniów zgodne z rygorystycznie przestrzeganymi kanonami. Jednym z ważniejszych zabiegów policyjno-pedagogicznych był przymus noszenia mundurów (wraz z obowiązkową charakterystyczną czapką) przez uczniów, a częściowo i nauczycieli. W ten sposób w miejscach publicznych uczeń wyróżniał się z otoczenia, był łatwy do rozpoznania co do szkoły, a czasami i klasy do której chodził. Wszystko to opisał Stefan Żeromski w powieści Syzyfowe prace.

Na początku XIX wieku w Prusach utworzono nowy typ gimnazjum, określanego jako gimnazjum klasyczne z przewagą języków obcych, zwłaszcza łaciny i greki, na kontynencie europejskim stało się ono wzorem elitarnej, ogólnokształcącej szkoły średniej, naturalnie męskiej, przeważnie państwowej. Wtedy to ugruntował się system klasowo-lekcyjny, praktykowany do czasów obecnych z różnym skutkiem.

Pod koniec XIX wieku zaczęto nazywać gimnazjami także szkoły realne, a następnie nawet zawodowe.

Na ziemiach polskich w XIX wieku państwa zaborcze (Rosja, Prusy oraz Austria) zakładały również gimnazja klasyczne z językiem nauczania odpowiednio rosyjskim albo niemieckim.

Gimnazja w Polsce

W dwudziestoleciu międzywojennym w systemie oświaty funkcjonowały ośmioklasowe gimnazja, do których uczęszczali uczniowie w wieku od 10 do 18 lat. Uchwała sejmowa z dnia 11 marca 1932 roku wprowadzała od 1932 roku nową strukturę systemu oświaty. Znosiła ona dwie pierwsze klasy dotychczasowego gimnazjum, klasy od III do VI stawały się klasami nowego czteroklasowego gimnazjum, a klasy VII i VIII klasami dwuletniego liceum ogólnokształcącego. Warunkiem przyjęcia do klasy pierwszej czteroletniego gimnazjum było ukończenie 12 roku życia oraz wykazanie się wykształceniem, objętym programem sześciu klas szkoły powszechnej stopnia trzeciego. Nauka w gimnazjum kończyła się egzaminem nazywanym małą maturą. Funkcjonowanie gimnazjów zostało przerwane przez drugą wojnę światową. Gimnazja zostały zniesione w roku 1948.

Gimnazja w polskim systemie oświaty pojawiły się ponownie 1 września 1999 r. Od tego roku gimnazjum to drugi, obowiązkowy poziom kształcenia w Polsce. Uczęszcza do niego młodzież w wieku 13-16 lat. Nauka w gimnazjum trwa 3 lata i kończy się ogólnopolskim egzaminem, od którego wyników w dużej mierze zależy wybór kolejnej szkoły.

Od 1999 roku w szkolnym planie nauczania gimnazjum występują następujące zajęcia edukacyjne:

    • Język polski,
    • Język obcy nowożytny
    • Historia,
    • Wiedza o społeczeństwie (w ramach tego przedmiotu realizowane są zajęcia – wychowanie do życia w rodzinie),
    • Matematyka,
    • Fizyka i Astronomia,
    • Chemia,
    • Biologia,
    • Geografia,
    • Plastyka,
    • Muzyka,
    • Technika,
    • Informatyka,
    • Wychowanie fizyczne.
    • Religia lub Etyka
    • Ponadto wprowadzono tak zwane ścieżki edukacyjne w obszarze edukacji filozoficznej, prozdrowotnej, ekologicznej, czytelniczej i medialnej, regionalnej, a także obrony cywilnej, integracji europejskiej oraz kultury polskiej na tle tradycji śródziemnomorskiej.

Od 1 września 2009 roku począwszy od klasy I wprowadzany jest drugi obowiązkowy nowożytny język obcy.

Liceum ogólnokształcące (z łac. licaeum od gr. Lykeion: szkoła założona przez Arystotelesa) – rodzaj szkoły średniej w wielu krajach. W Polsce liceum ogólnokształcące od 1999 r. wskutek reformy szkolnictwa jest szkołą ponadgimnazjalną (wcześniej posługiwano się nazwą rodzajową szkoła średnia).

Nauka w liceum ogólnokształcącym w Polsce trwa trzy lata i kończy się egzaminem maturalnym (przed 2005 r. był to egzamin dojrzałości).

Historia 

Pierwsze w świecie licea wprowadził Napoleon Bonaparte. Dyscyplinę wzorowano w nich na wojskowej, a obowiązującym strojem był mundur.

W czasach nowożytnych był to typ szkoły średniej. Według projektu Jeana A. Condorceta z 1792 r. licea były szkołami o najwyższym stopniu systemu szkół we Francji. Od 1802 liceum było państwową szkołą średnią (lycée).

Polska 

W Polsce pierwszymi liceami były Liceum Warszawskie (1804), Liceum Krzemienieckie (1804), Liceum im. gen. Wybickiego w Śremie (1858) oraz Liceum Lubelskie (1862).

W latach 1932-1948 istniały w Polsce dwuletnie licea ogólnokształcące oraz trzyletnie licea pedagogiczne i zawodowe. W 1948 wprowadzono czteroletnie liceum ogólnokształcące i pięcioletnie liceum zawodowe (technikum).

Przed reformą szkolnictwa w 1999 r. do liceum przyjmowani byli absolwenci szkół podstawowych. Obecnie w Polsce po ukończeniu sześcioletniej szkoły podstawowej uczeń uczęszcza do trzyletniego gimnazjum. Potem może zdecydować się na trzyletnie liceum ogólnokształcące, trzyletnie liceum profilowane, czteroletnie technikum, bądź dwu- lub trzyletnią szkołę zawodową.

 

 

Technikum - szkoła szczebla średniego o profilu technicznym, wprowadzona w Polsce w 1948 jako alternatywa dla liceum. Pierwotnie dostępna dla absolwentów 7-letnich szkół podstawowych (od reformy w 1968 - ośmioletnich) oraz dla absolwentów ponadpodstawowych dwu- lub trzyletnich tzw. zasadniczych szkół zawodowych (ZSZ). Nauka w technikum trwała lat pięć (jeśli podjęta po ZSZ - dwa lata) i kończyła się tak jak w liceum - egzaminem dojrzałości oraz dodatkowo pracą dyplomową. Dyplom ukończenia technikum upoważniał do posługiwania się tytułem technika. Nie wszystkie średnie szkoły techniczne podlegały Ministrowi Oświaty, liczne z nich były resortowe (podlegające ministerstwom odpowiednich gałęzi przemysłu), niektóre zaś były utworzone przy większych fabrykach.

Po reformie w 1999 naukę w technikach zawodowych skrócono do 4 lat, przy czym naukę w szkole można podjąć dopiero po ukończeniu najpierw sześcioletniej szkoły podstawowej, a potem trzyletniego gimnazjum.
Ukończenie czteroletniego technikum umożliwia uzyskanie dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe po zdaniu egzaminu, a także uzyskanie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego. Absolwenci zasadniczych szkół zawodowych mogą kontynuować naukę w trzyletnich technikach uzupełniających.



asadnicza szkoła zawodowa - Szkoła na podbudowie programowej gimnazjum, realizująca program nauczania w zakresie kształcenia ogólnego oraz kształcenia zawodowego. Podstawy programowe dla kształcenia ogólnego w tego typu szkole określa Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 26 lutego 2002 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół z późniejszymi zmianami (DzU 2002 nr 51 poz. 458; DzU 2003 nr 210 poz. 2041). Kształcenie zawodowe odbywa się na poziomie czeladniczym, zgodnie z profilem danej placówki. Zasadniczą szkołę zawodową można ukończyć otrzymując jedynie świadectwo jej ukończenia, bądź też dyplomem poświadczającym kwalifikacje zawodowe, o ile uczeń przystąpi do nieobowiązkowego egzaminu zawodowego, zdawanego przed Okręgową Komisją Egzaminacyjną. Po ukończeniu zasadniczej szkoły zawodowej naukę można kontynuować w liceum ogólnokształcącym (uzupełniającym, nauka trwa dwa lata) lub w trzyletnim technikum uzupełniającym.

Liceum profilowane (z łac. licaeum od gr. Lykeion: szkoła założona Arystotelesa) – rodzaj szkoły ponadgimnazjalnej w Polsce, które w 1999 r. po reformie szkolnictwa powstały w miejsce liceów zawodowych.

Nauka w liceum profilowanym trwa 3 lata i kończy się egzaminem maturalnym (do 2004 r. egzaminem dojrzałości). Jest połączeniem liceum ogólnokształcącego z ukierunkowaniem nauki zawodu. Realizuje podstawę programową przeznaczoną dla szkół średnich i specjalizacje w czternastu profilach.

Profile 

  • chemiczne badanie środowiska
  • ekonomiczno-administracyjny
  • elektroniczny
  • elektrotechniczny
  • kreowanie ubiorów
  • kształtowanie środowiska
  • leśnictwo i technologia drewna
  • mechaniczne techniki wytwarzania
  • mechatroniczny
  • rolniczo-spożywczy
  • socjalny
  • transportowo-spedycyjny
  • usługowo-gospodarczy
  • zarządzanie informacją
Dzisiaj stronę odwiedziło już 21 odwiedzający (84 wejścia) tutaj!
Ta strona internetowa została utworzona bezpłatnie pod adresem Stronygratis.pl. Czy chcesz też mieć własną stronę internetową?
Darmowa rejestracja