Rock (ang. skała, kołysać się) – ogólna nazwa całego szeregu stylów muzycznych, wywodzących się z rock and rolla oraz rhythm and bluesa i bluesa. Sama nazwa "rock" jest właściwie skrótem od "rock and roll", choć można uznawać owe 2 pojęcia za odmienne od siebie gatunki muzyczne. Wszystkie style rockowe charakteryzują się brzmieniem opartym na różnego rodzaju gitarach (zwykle elektrycznych, elektrycznych basowych) i perkusji, z wyraźnie zarysowanym rytmem i śpiewem, wywodzącym się z bluesa oraz sposobem wolnej improwizacji w trakcie grania utworów, wywodzącym się z jazzu. Ważną cechą muzyki rockowej, nieobecną w muzyce poważnej jest zespołowość. Muzyka tworzona zespołowo, trudna do odtworzenia, gdy nie jest grana przez oryginalny zespół (zob. tribute band), jest też często zespołowo komponowana. Niekiedy w sposób dynamiczny, kiedy to zainicjowany motyw muzyczny w serii jamów przetwarzany jest w utwór, który w swej końcowej fazie rzadko przypomina swą wyjściową formę. W muzyce rockowej, podobnie jak w jazzie kompozytor i wykonawca to najczęściej ta sama osoba lub grupa osób, a komponowanie i wykonywanie muzyki są często jednym procesem.

Prekursorem polskiego rock and rolla jest redaktor Franciszek Walicki (nazywany "Ojcem Polskiego Rocka"), który w latach 60. powołał do życia takie zespoły jak: Rythm and Blues, Czerwono-Czarni, Niebiesko-Czarni, Breakout, SBB i wiele innych.

Choć wymienione powyżej cechy opisują muzykę rockową, nie jest ona homogenicznym gatunkiem. W istocie, w skrajnych przypadkach mamy do czynienia ze sprzecznymi cechami. Z tego powodu wprowadzono mnogość kategorii dzielących poszczególne podgatunki i style istniejące w ramach głównego gatunku. Klasyfikowanie takie jest niezwykle trudne i zwodnicze ze względu na wielką dynamikę, z jaką ten gatunek się rozwija oraz postawy indywidualistyczne twórców. Mimo to, wyróżniono kilkanaście podgatunków i wiele dziesiątek stylów, które pomagają ogarnąć tę różnorodność. Podział na gatunki i style jest czysto arbitralny.