Tygrys syberyjski, tygrys amurski (Panthera tigris altaica) - drapieżny ssak z rodziny kotowatych, największy z podgatunków tygrysa.
Zasięg występowania
100 lat temu występowała na dużym obszarze od rzeki Huang He na południu do Kamczatki na północy i od Bajkału na wschodzie po Morze Japońskie na zachodzie. Obecnie populacja - szacowana na 450 osobników - zamieszkuje Kraj Nadmorski i Kraj Chabarowski na wschodnich krańcach Rosji, druga - 35 lub więcej osobników - występuje na granicy rosyjsko-chińskiej, w dolnym biegu Amuru. Osobniki z tej drugiej populacji coraz częściej wkraczają na tereny północnych Chin. Zamieszkuje górskie, gęste lasy iglaste i mieszane w pobliżu rzek i potoków.
Charakterystyka
Oko tygrysa syberyjskiego
Zimowa sierść jest żółtawa, a letnia - rudopomarańczowa, jaśniejsza niż u pozostałych tygrysów, z ciemnobrązowymi pręgami - pozostałe podgatunki mają pręgi raczej czarne niż brązowe. Dojrzały samiec osiąga długość ponad 300 cm (razem z ogonem) przy masie ciała dochodzącej do 300 kg. Samice są mniejsze - osiągają do 260 cm długości i ważą od 100-167 kg. Największy dziko żyjący osobnik, jakiego odnotowano - zastrzelony w ZSRR w 1954 - ważył 384 kg, a największy żyjący w niewoli - 423 kg i mierzył 3,9 m całkowitej długości (razem z ogonem).
Ponieważ tygrys ten zamieszkuje tereny, gdzie narażony jest na temperatury poniżej -40°C, dlatego jako jedyny tygrys posiada w pachwinach i na brzuchu ok. pięciocentymetrową warstwę tłuszczu.
Poluje na duże ssaki, głównie dziki i jelenie, atakuje również bydło domowe. Ciąża trwa trzy i pół miesiąca, rodzą się 2-3 młode. Żyje około 15 lat.
Na skutek działań wojennych na terenach zajmowanych przez tygrysa syberyjskiego, a także polowań - w tym dla sportu - jego populacja zmniejszyła się do około 50 osobników w latach 40. XX wieku. Pomimo podjętych przez władze rosyjskie działań zmierzających do ochrony tygrysa zabijano do 60 osobników rocznie, co groziło wybiciem całej populacji do roku 2000. Wprowadzono szereg działań w ramach planu ustabilizowania syberyjskiej populacji. Obecnie uznaje się, że podstawowy cel został osiągnięty, a liczba tygrysów syberyjskich zaczyna wzrastać.
| Tygrys syberyjski |
 |
| Systematyka |
| Domena |
eukarioty |
| Królestwo |
zwierzęta |
| Typ |
strunowce |
| Podtyp |
kręgowce |
| Gromada |
ssaki |
| Szczep |
łożyskowce |
| Rząd |
drapieżne |
| Rodzina |
kotowate |
| Rodzaj |
Panthera |
| Gatunek |
tygrys |
| Podgatunek |
tygrys syberyjski |
| Nazwa systematyczna |
| Panthera tigris altaica |
| Temminck, 1844 |
| Status ochronny |
| Kategoria zagrożenia (CzKGZ) |
| EX |
EW |
CR |
EN |
VU |
NT |
LC |
 |
| Kategoria: krytycznie zagrożony |
|
| Zasięg występowania |
 |