Karolina Kózka (Kózkówna) (urodziła się 2 sierpnia 1898 we wsi Wał-Ruda koło Brzeska, w Galicji, zmarła 18 listopada 1914 we wsi Wał-Ruda) - polska męczennica, błogosławiona katolicka.

Była czwartym z jedenaściorga dzieci w ubogiej, chłopskiej rodzinie. Całe życie spędziła w rodzinnej wiosce, bardzo aktywnie uczestnicząc w życiu religijnym. Była bliską współpracowniczką miejscowego proboszcza - ks. Mendrali - w organizowaniu życia parafialnego i grup parafialnych (Apostolstwo Modlitwy, Bractwo Wstrzemięźliwości, Żywy Różaniec), pomagała także w prowadzeniu wiejskiej czytelni.

Została zamordowana jako 16-latka, broniąc się przed zgwałceniem przez rosyjskiego żołnierza na początku I wojny światowej. W pogrzebie wzięło udział około 3 tysięcy ludzi; zmarłą szybko otoczył kult męczeństwa i świętości.

18 listopada 1917 roku, na polecenie bp. Leona Wałęgi dokonano przeniesienia zwłok Karoliny z miejsca jej pochówku do specjalnego grobowca położonego w pobliżu kościoła parafialnego w Zabawie. Działalność biskupów Stepy i Ablewicza zainicjowały oficjalny proces beatyfikacyjny, rozpoczęty ostatecznie w 1965. 30 czerwca 1986 został przyjęty dekret o męczeństwie Karoliny Kózkówny; 10 czerwca 1987, podczas wizyty w Tarnowie, papież Jan Paweł II ogłosił ją błogosławioną.

Jako młoda dziewczyna, która oddała życie, broniąc swojej czystości, stała się patronką Ruchu Czystych Serc. Jest także patronką diecezji rzeszowskiej, a także Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży.