Anna, Hanna (hebr. חַנָּה hannāh — "łaska") — imię żeńskie pochodzenia hebrajskiego, które tłumaczy się jako "pełna wdzięku, łaski". W Polsce imię to występuje od 1229 roku w formie Anna oraz od 1311 roku w formie Hanna, ze staropolskimi zdrobnieniami: Annusza, Hannula, Hannusza, Anica, Anka, Anuchna, Anula, Anulka, Anusza, Hanc(z)ka, Hania, Haniła(?), Hanka, Hanszka, Hanuchna, Hanula, Hanulka, Hanusza, Hanuszka, Hańka, Janka, Nuchna, Nutka. Nagłosowe h— można wyjaśnić jako przydech przed samogłoską znajdującą się na początku imienia lub jako wyraz wpływów niemieckich. Forma Hanna, jakkolwiek stała się imieniem nadawanym samodzielnie, w dalszym ciągu wraz z pochodnymi formami — również w czasach współczesnych — występuje jako spieszczenie imienia Anna. Inne formy pochodne: Anita, Aneta, Anika.

Anna jest najpopularniejszym imieniem w Polsce. Według stanu na marzec 2009 r. imię to nosi 1 073 778 kobiet w Polsce, czyli 5,4% (ponad ) populacji żeńskiej naszego kraju i jest ono ponad 1,5 raza częstsze, niż drugie co do popularności imię w Polsce — Maria (677 112 nadań). Wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, Anna zajmuje 14., a Hanna 19. miejsce w grupie imion żeńskich.