World Trade Center (WTC, po polsku: Światowe Centrum Handlu) – kompleks kilku budynków na Manhattanie w Nowym Jorku. Został zaprojektowany przez amerykańskiego architekta japońskiego pochodzenia Minoru Yamasakiego razem z Antonim Brittiochim. Budowa rozpoczęła się 5 sierpnia 1966 roku. Jego oficjalne otwarcie nastąpiło 4 kwietnia 1973 roku. Kompleks składał się z 7 budynków, z czego najbardziej znane były dwie bliźniacze wieże. Każdego dnia pracowało w nich około 25 000 osób, a na taras widokowy na wieży południowej wchodziło dziennie około 15000 osób.
Bliźniacze wieże - Twin Towers
Twin Towers były głównymi budynkami kompleksu World Trade Center. Wieże w chwili ukończenia były najwyższymi budynkami na świecie 417 metrów (północna wieża, wraz z masztem telewizyjnym na dachu - 527 metrów ) i 415 metrów (południowa wieża), wyższymi o 30 m od Empire State Building. Niedługo cieszyły się tym mianem, gdyż w tym samym roku rozpoczęto w Chicago budowę Sears Tower, której wysokość wyniosła 442 m. Każda z wież posiadała 110 pięter rdzenia, z czego 98 pięter były przeznaczone dla użytkowników budynku, a pozostałe osiem pięter były piętrami technicznymi (jedno piętro techniczne składało się z dwóch pięter rdzenia), które znajdowały się na 7/8, 41/42, 75/76 i 108/109 piętrze. Na kondygnacjach tj. 106 i 107 w WTC 1 znajdowała się najbardziej dochodowa restauracja w Stanach Zjednoczonych Windows on the World, zaś w WTC 2 piętro 107 i dach były przeznaczone na tarasy widokowe. Obie wieże posiadały 23 windy ekspresowe, 72 windy strefowe (jeden BANK posiadał 24 windy) oraz 3 windy serwisowe co daje razem 98 wind. Wieże były podzielone na trzy strefy i traktowane jak osobne budynki. Każda strefa posiadała osobny system wind tzw. BANK'ów.
Piętrami granicznymi każdej strefy były Sky Lobby (piętra przesiadkowe) znajdujących się na parterze Lobby (oba budynki), na 44 piętrze (oba budynki), na 77 (południowa wieża) i na 78 piętrze (północna wieża). Windy ekspresowe kursowały jedynie między Lobby, a Sky Lobby. Jeśli chciałeś dostać się na najniższe piętra (0-20 piętro) wsiadałeś na parterze do windy kursującej po tych konkretnych poziomach, gdy chciałeś się dostać wyżej (21-60 piętro) wsiadałeś na 44 piętrze do windy kursującej po tych konkretnych poziomach, gdy zaś chciałeś się dostać naprawdę wysoko (61-107 piętro) wsiadałeś na 77 i 78 piętrze do windy kursującej po tych konkretnych poziomach. Rdzeń każdej z wież był przekroju prostokąta o wymiarach 26 x 40 metrów (jego powierzchnia: 1040 metrów kwadratowych) i składał się z 47 kolumn połączonych ze sobą. Kolumny rdzenia zmniejszały się wraz z wysokością gdyż im wyżej tym mniejszy nacisk na podstawę (przykład: rozmiar kolumny CC501 u podstawy: 558mm x 1371mm, rozmiar kolumny CC501 na 44 piętrze: 482mm x 1117mm, rozmiar kolumny CC501 na 78 piętrze: 406mm x 914mm). W rdzeniu znajdowały się wszystkie windy i klatki schodowe (A,B,C). Jedno piętro wieży posiadało 3600 metrów kwadratowych, a bez rdzenia piętro posiadało 2560 metrów kwadratowych powierzchni użytkowej co daje razem 256,000 metrów kwadratowych powierzchni użytkowej jednej wieży. Cały kompleks posiadał łącznie 1,393,500 metrów kwadratowych co dawało mu pierwsze miejsce pod względem powierzchni(do tej pory nie zbudowano tak wielkiego kompleksu).
W WTC 1 jaki WTC 2 znajdowało się łącznie 136,375 litrów wody do codziennego użytku jak i zraszaczy przeciwpożarowych, obie wieże posiadały pięć pomp wodnych umieszczonych na piętrach technicznych (B1, 7, 41, 75 oraz 108). W 2000 roku w obu wieżach znajdowały się biura ponad 500 firm zatrudniających tysiące osób.
Zamach w 1993 roku
26 lutego 1993 roku pod Północną Wieżą eksplodowała furgonetka, wypełniona 700 kilogramami materiałów wybuchowych (azotan amonu), zaparkowana w podziemnym garażu. W wyniku zamachu zginęło sześć osób i ponad tysiąc zostało rannych lub poparzonych.
Zamach w 2001 roku
Statua Wolności i World Trade Center zaraz po zamachu
11 września 2001 roku miał miejsce największy jak do tej pory zamach terrorystyczny w historii świata. Dwa porwane samoloty pasażerskie Boeing 757, ze zbiornikami pełnymi paliwa zostały rozbite o dwie wieże o godzinie 8:46 i 9:03 czasu lokalnego. Wieże zawaliły się o godzinie 9.59 i 10.28. Zginęły 2752 osoby, tysiące innych odnalezionych ciał (często w kawałkach) nie udało się zidentyfikować, także wielu ludzi przepadło bez wieści. W rumowisku wież odnaleziono paszporty porywaczy samolotów, które dla władz Stanów Zjednoczonych, w obliczu zniszczenia czarnych skrzynek, okazały się wystarczającymi dowodami zbrodni. Oprócz wież numer 1 i 2 spadające odłamy elewacji i kolumny rdzenia zmiażdżyły hotel Marriott (WTC3) oraz budynek WTC7, który zawalił się kilka minut po 17 czasu NYC. Poważnemu uszkodzeniu uległy pozostałe budynki kompleksu tj. WTC4, WTC5 oraz WTC6. Wszystkie sąsiadujące budynki z kompleksem są poważnie uszkodzone (World Financial Center 3, Winter Garden, 130 Libery Street, 90 West Street, 140 West Street oraz kościół Grekokatolicki.)
Zamach wzbudził wiele kontrowersji, co doprowadziło do powstania na jego temat teorii spiskowych.
Nowe World Trade Center
Twin Towers nie zostaną odbudowane. Na ich miejscu powstanie nowy kompleks budynków, który będzie składał się z Wieży Wolności (Freedom Tower) o wysokości 541 m oraz budynków fundacji upamiętniających zamach (projekt zagospodarowania terenu opracował Daniel Libeskind). Nowy kompleks będzie składał się nie tylko z Freedom Tower ale także nowych wież WTC2, WTC3, WTC4 oraz WTC5.
Pierwszym budynkiem nowo budowanego kompleksu jest WTC7, który został zbudowany w latach 2004-2006 i stoi na miejscu swego poprzednika.
Wiosną 2002 roku Lower Manhattan Development Corporation, agencja koordynująca rekonstrukcję WTC, ogłosiła międzynarodowy konkurs na pomnik upamiętniający zamach. W styczniu 2003 wybrano zwycięzcę – projekt Michaela Arada i Petera Walkera.
