B-wing E (Enhanced) to wersja rozwojowa B-winga, jednego z najciekawszych i równocześnie najcięższych myśliwców Sojuszu. Maszynę tę zaczęto wprowadzać do służby za czasów Nowej Republiki, jednak ze względu na inne priorytetowe zadania był to proces dość powolny.

Charakterystyka

Opis myśliwca

Aby myśliwiec ten mógł rzeczywiście angażować się w walkę z cięższymi okrętami, znacznie wzmocniono jego kadłub oraz osłony, kosztem niewielkiej redukcji zwrotności. Strata ta jednak nie jest tak duża, jak można by się tego obawiać - dzięki przedłużeniu kokpitu i wygospodarowaniu w nim miejsca dla operatora uzbrojenia, pilot może koncentrować się wyłącznie na sterowaniu myśliwcem, co w ostatecznym rozrachunku wyrównuje nieco trudniejsze "prowadzenie się" maszyny. Wspomniane stanowisko operatora uzbrojenia wyposażone jest w niezależny system stabilizacyjny, co ułatwia celowanie np. podczas wykonywania przez myśliwiec uników, jak również dodaje kolejny skomplikowany mechanizm mogący zawieść w krytycznym momencie.

B-wing E jest szybszy od swojego poprzednika, co zwiększa jego wytrzymałość w niesprzyjających warunkach, jak i pozwala na sprawniejsze wykonywanie ataków przeciw nawet silnie bronionym celom. Uzbrojenie w tym myśliwcu zostało nieco zmienione: pozbawiono go jednej z wyrzutni torped, zapas amunicji do drugiej, zwiększając za to do 8 sztuk. Zamiast działka laserowego i blasterów wyposażono go w dwa działka laserowe o sumarycznej mocy nawet większej, niż ciężkie działo w pierwszych wersjach B-W. Taka ilość i rozmieszczenie uzbrojenia jest rodzajem kompromisu, a może raczej złotego środka między dwoma podtypami standardowego B-winga, z których jeden lepiej sprawdzał się w atakach na większe cele, a drugi - w walkach myśliwskich.

Odmiany

Odmianą B-winga E jest wersja E2 - główną wprowadzoną w niej modyfikacją jest możliwość podwieszenia dodatkowego zasobnika z 12 torpedami protonowymi. Zasobnik ten można łatwo zdemontować i wymienić na nowy, co znacznie skraca czas uzupełniania uzbrojenia w sytuacjach bojowych. Może on też być odrzucany w czasie lotu, z czego piloci często korzystają w przypadku walki kołowej - B-wing z dodatkowym obciążeniem staje się jeszcze mniej zwrotny. Wiadomo, że w warunkach polowych niektórzy mechanicy przerabiają zasobniki i wyrzutnie torped B-wingów poprzednich wersji (B-W i B-W/E) tak, aby mogły ze sobą współpracować, jednak są to modyfikacje nielicencjonowane i nikt nie gwarantuje ich sprawnego działania. Wyprodukowano także kilka zmodyfikowanych B-wingów E przeznaczonych do działania w charakterze niewielkiej jednostki kurierskiej. Charakteryzują się one szerokim kokpitem, w którym obaj członkowie załogi siedzą obok siebie, a przestrzeń za kabiną przeznaczona jest na niewielki luk ładunkowy (lub dla trzeciego pasażera). Maszyny tego typu stosowane bywały jako osobiste promy niektórych dowódców wojskowych Republiki - admirał Ackbar przez pewien czas latał właśnie tego typu jednostką. Jednostki typu B-wing E używane były jeszcze 137 lat po bitwie o Yavin.