Zakon — organizacja której członkowie oddają się w sposób szczególny wypełnianiu zasad danej religii. Członkowie zakonu (mężczyźni — mnisi, zakonnicy, bracia; kobiety — zakonnice, mniszki, siostry) zwykle nie są postrzegani ani jako świeccy, ani jako członkowie kleru, choć np. w Kościele katolickim możliwe jest łączenie członkostwa w zakonie ze święceniami kapłańskimi (osobie takiej przysługuje tytuł „ojca”).
Zjawisko istnienia zakonów (monastycyzm) jest spotykane w większości religii, choć niektóre wyznania (np. większość protestanckich) je odrzucają.
W chrześcijaństwie zakon ma zatwierdzoną przez Kościół regułę. Jego członkowie składają uroczyste śluby ubóstwa, czystości i posłuszeństwa. Wśród zakonów chrześcijańskich wyróżnia się zakony mnisze (np. benedyktyni, cystersi, trapiści), żebrzące (franciszkanie, dominikanie), kleryckie (jezuici, pijarzy) i rycerskie (krzyżacy, templariusze, joannici). W odróżnieniu od członków zakonów, osoby wstępujący do zgromadzeń zakonnych składają tylko śluby proste.
Swoistą świecką odmianą zakonu są stowarzyszenia wolnomularskie, w których występują ryty, system wtajemniczeń oraz rozbudowana symbolika.
W kościołach protestanckich terminem "zakon" określa się Prawo Boże, chociaż istnieją również np. anglikańskie zgromadzenia zakonne.