A-wing to rebeliancki myśliwiec kosmiczny zaprojektowany przez generała Dodonnę i Walexa Blissexa. Prototyp skonstruowano krótko po bitwie o Yavin, mając na uwadze obserwacje poczynione podczas ataku na pierwszą Gwiazdę Śmierci. Dostrzeżono wówczas, iż flocie rebelianckiej brakowało jednostki, której głównym atutem byłaby szybkość. Wkrótce, A-wing stał się nieoceniony jako jednostka przechwytująca i zwiadowcza.
A-wing to niewielki myśliwiec o kadłubie w kształcie klina, wyposażony w prototypowe silniki o ogromnej mocy, pozwalające na osiągnięcie maksymalnej prędkości w przestrzeni rzędu 12 jednostek. Dodatkowo zamontowano silnik manewrowy oraz dysze kierunkowe na obu głównych silnikach. Czyniło go szybszym i zwrotniejszym od wszystkich produkowanych wówczas myśliwców typu TIE. Do lotów w atmosferze używano ruchomych stabilizatorów.
Wartość osłon A-winga nieznacznie odbiegała od osłon montowanych w X-wingach. Jednak kadłub był niemal całkowicie pozbawiony opancerzenia, co zwiększało prędkość i zwrotność, ale jednocześnie narażało pilota na ogromne niebezpieczeństwo w przypadku przeładowania pola. To ostatnie kończyło się najczęściej zniszczeniem maszyny od jednego celnego strzału. Uzbrojenie A-winga stanowiły 2 działka laserowe, oraz dwie wyrzutnie pocisków. Unikatową cechą myśliwca było umieszczenie specjalnych mechanizmów na końcach skrzydeł, pozwalających na uniesienie lub opuszczenie działek laserowych maksymalnie o 60 stopni. Niektóre jednostki zmodyfikowano tak, że ich działka mogły obracać się o 360 stopni, co pozwalało na skuteczny ostrzał ścigających. Było to ważne, ponieważ A-wing najczęściej był stosowany w szybkich rajdach na wrogie instalacje oraz w misjach zwiadowczych. Ta dodatkowa modyfikacja umożliwiała ostrzał wroga i jednoczesną ucieczkę bez angażowania się w walkę kołową.
Myśliwiec został także wyposażony w zestaw zakłócający odczyty sensorów i łączność. Miało to na celu zwiększenie szans na ucieczkę z pola walki po dokonaniu rekonesansu lub punktowego uderzenia.
A-wing jest drogą (175 tysięcy kredytów za nowy egzemplarz) i trudną w utrzymaniu maszyną; wymaga poświęcenia dużych ilości czasu na przeglądy i wyszukiwanie usterek. Ponadto, nie posiada możliwości współpracy z droidem astronawigacyjnym, co nie pozwala na naprawy w czasie lotu, oraz utrudnia skoki w nadprzestrzeń (limit to dwa skoki, po których konieczna jest ponowna kalibracja urządzeń).
Najsłynniejszą eskadrą latająca na A-Wingach była grupa Pasha Crackena.
Modele
