Solbus – polska marka autobusów produkowanych przez Fabrykę Autobusów Solbus Sp. z. o.o.. Siedziba firmy znajduje się w Solcu Kujawskim.

Charakterystyka firmy

Prezes Jakub Śliżak

Zarząd spółki 

Solbus jest firmą rodzinną. Prezesem zarządu spółki jest Jakub Śliżak. Jego ojciec, Antoni Śliżak, pełni stanowisko przewodniczącego rady nadzorczej spółki i wiceprezesa zarządu spółki.

Zatrudnienie 

Zatrudnienie w 2004 r. wynosiło 126 osób, w 2005 r. 196 osób. W 2008 r. zwiększyło się do 250 pracowników, w tym około 50 inżynierów.

Biuro konstrukcyjne

Firma dysponuje własnym, rozbudowanym od czasu podjęcia decyzji o usamodzielnieniu konstrukcyjnym, biurem projektowym wyposażonym o oprogramowanie CAD. Przy opracowywaniu nowych modeli współpracuje również z zewnętrznymi firmami stylistycznymi i konstrukcyjnymi.

Zdolności produkcyjne 

Na początku 2007 r. firma Solbus w ramach rozbudowy zakupiła kolejne hale, w których uruchomiono nową lakiernię oraz magazyn główny. Obecna maksymalna zdolność produkcyjna wynosi około 150-180 autobusów rocznie. Po wprowadzeniu do produkcji rodziny SM sięgnie 1 sztukę dziennie, czyli około 250 sztuk rocznie.

Historia firmy

Geneza firmy 

Firma Solbus powstała w październiku 2001 roku na bazie Kujawskich Zakładów Naprawy Samochodów w Solcu Kujawskim. Początkowo była to spółka pracownicza dzierżawiąca majątek KZNS.

Zmiana właściciela 

W 2003 roku z uwagi na kłopoty finansowe zakłady zbankrutowały. Ich majątek został wykupiony w lipcu 2003 roku przez firmę leasingową Blue Line kierowaną przez Antoniego Śliżaka, założyciela sieci sklepów i hurtowni Multifarb oraz przedsiębiorcę specjalizującego się w usługach przewozowych m.in. jako współwłaściciela kilku przedsiębiorstw PKS.

Nowy właściciel zreorganizował firmę, wznowił produkcję i sprzedaż autobusów marki Solbus PKS-om oraz prywatnym przewoźnikom. Dzięki temu szybko zwiększył sprzedaż, osiągnął znaczącą pozycję na rynku i stał się trzecim polskim producentem w tej branży motoryzacyjnej.

Produkcja licencyjna

Pierwsze modele autobusów pod marką Solbus były produkowane na podstawie licencji czeskiej firmy SOR Libchavy. Licencja obejmowała prawo do produkcji i sprzedaży na terenie Polski trzech modeli: miejskiego Solbus B 9,5 (od września 2003 roku), oraz międzymiastowych Solbus C 9,5 (od lipca 2002 roku), i Solbus C 10,5 (od czerwca 2004 roku). Firma SOR Libchavy była również dostawcą wielu kluczowych elementów do produkcji licencyjnych modeli (np. silniki Iveco, tylne zawieszenia z mostami napędowymi ArvinMeritor).

Rozwój własnych konstrukcji

W 2004 roku zdecydowano się na rozwój całkowicie własnych modeli, które spełniają normę emisji spalin Euro 4. W ten sposób w latach 2005-2007 powstały modele: miejskie niskowejściowe Solbus Solcity 11M (w fazie prototypu i na początku produkcji zwany również Solcity SN11M), Solbus Solcity 11L (w fazie prototypu i na początku produkcji zwany również Solcity SN11L), turystyczne i międzymiastowe Solbus Soltour ST10, Solbus Soltour ST11, oraz międzymiastowe Solbus Solway SL10, Solbus Solway SL11. Solcity był stylizowany przez firmę Nc.Art z Sękocina, natomiast Soltour powstał we współpracy z firmami RTC i Teum ze Słowenii. Własne modele umożliwiły firmie planowany rozwój eksportu. Krokiem w tym kierunku był udział fabryki w targach motoryzacyjnych w Hanowerze (2006), Kortrijk (2007) i Birmingham (2007). W Solbusach montuje się silniki firm Iveco i Cummins. Od października 2005 roku w ofercie siostrzanej firmy Busmarket znajdowały się zabudowy małych autobusów, zwłaszcza na bazie Mercedesa-Benza Sprintera 416. W latach 2005-2006 sprzedano ich 16 sztuk.

Spór prawny z SOR Libchavy

W oparciu o paragraf 515 czeskiego kodeksu handlowego 15 marca 2006 r. firma SOR Libchavy wypowiedziała Solbusowi umowę licencyjną. Wypowiedzenie weszło w życie 31 marca 2007 roku. Dlatego Solbus nie produkuje już licencyjnych modeli: Solbus B 9,5, Solbus C 9,5, Solbus C 10,5, oraz modeli Solbus LH 9,5 i Solbus C 10,5/1. Wprowadził zamiast nich rodzinę autobusów własnej konstrukcji. Były licencjodawca SOR Libchavy zarzuca Solbusowi bezprawne wykorzystanie bez zezwolenia rozwiązań technicznych tej firmy w nowych, własnych modelach Solbusa, jednak sprawa nie doczekała się jeszcze rozstrzygnięcia sądowego.

Solbus w Wielkiej Brytanii

Realizując plany eksportu firma utworzyła filię handlową w Wielkiej Brytanii - Solbus UK Ltd. Wzięła ona udział w targach Bus&Coach Live 2007 w Birmingham. Zaprezentowano tam pierwszy model w wersji dostosowanej do ruchu prawostronnego Solbus Soltour ST10 RHD. Aby zwiększyć sprzedaż zastosowano podzespoły znanych firm (m.in. silnik Cummins ISBe4 300) oraz szeroką promocję w czasopismach branżowych. Model ekspozycyjny został sprzedany przed rozpoczęciem targów. Oprócz modeli rodziny Soltour do Wielkiej Brytanii trafią też modele Solcity.

Plany rozwoju firmy 

Firma Solbus finalizuje obecnie prace nad nową rodziną niskopodłogowych autobusów miejskich. W czerwcu 2008 roku zadebiutował prototyp Solbus Solcity SM 12 o długości 12 metrów. Na przełomie lat 2008-2009 rozpoczęła się produkcja seryjna modelu Solcity 12. Wkrótce pojawią się modele Solbus Solcity SM o długości 10,5 metra oraz przegubowy 18 metrowy Solbus Solcity SM 18. Rodzina SM jest stylizowana przez zewnętrzną firmę. Przewidziano w niej duży wybór silników firm Cummins i Iveco zasilanych olejem napędowym (diesel), gazem CNG lub LNG (na skroplony gaz ziemny). Autobusy zasilane LNG będą jednymi z pierwszych pojazdów z tego typu napędem, które pojawią się w Europie. Będą zasilane amerykańskimi silnikami Cummins ISLGeEV. Modele z rodziny SM dzięki specjalnym rozwiązaniom konstrukcyjnym mają być lżejsze od pojazdów konkurencji o około 1000 kg (dla modelu 12 metrowego). Zmniejszenie masy własnej pozwoli zmniejszyć zużycie paliwa i zwiększyć maksymalną liczbę przewożonych pasażerów.

Sprzedaż 

Sprzedaż w Polsce autobusów firmy Solbus według firmy analitycznej JMK z Wrocławia przedstawiała się następująco: w roku 2001 – 4 szt., 2002 – 16 szt., 2003 – 35 szt., 2004 – 123 szt., 2005 – 149 szt., 2006 – 139 szt., 2007 - 105 sztuk. W 2007 roku wyeksportowany został jeden autobus do Wielkiej Brytanii. W 2008 roku eksport do tego kraju oraz do Irlandii może wynieść nawet kilkadziesiąt sztuk.

Według innych danych, podanych przez firmę Solbus, jej sprzedaż przedstawiała się następująco: w roku 2001 – 2 szt., 2002 – 12 szt., 2003 – 33 szt., 2004 – 118 szt., 2005 – 146 szt., 2006 – 139 sztuk. Najpopularniejsze, w tym czasie, modele firmy to autobusy międzymiastowe Solbus C 9,5 - 165 szt., Solbus C 10,5 - 152 szt., bazujące na nich modele turystyczne Solbus C 10,5/1 - 30 (lub 40) szt., Solbus LH 9,5 - 13 szt., oraz miejski Solbus B 9,5 - 62 sztuk. Z nowych modeli własnej konstrukcji najpopularniejszy jest miejski Solbus Solcity 11M - 11 szt. oraz podmiejski Solbus Solcity 11L - 1 sztuk. Sprzedano również jeden egzemplarz modelu turystycznego Solbus Soltour ST11.

Produkty 

Solbus C 10,5 z PKS Stalowa Wola

Solbus Soltour ST11 na targach Transexpo 2007 w Kielcach

Autobusy miejskie i lokalne:

• Solbus Solcity 11M
• Solbus Solcity 11L
• Solbus Solcity SM 12
• Solbus Solcity SM 12 LNG

Autobusy międzymiastowe:

• Solbus Soltour ST10/I
• Solbus Soltour ST11/I
• Solbus Solway SL10
• Solbus Solway SL11

Autobusy turystyczne:

• Solbus Soltour ST10
• Solbus Soltour ST11

Modele produkowane w przeszłości:

• Busmarket Sprinter 416
• Solbus B 9,5
• Solbus C 9,5
• Solbus LH 9,5
• Solbus C 10,5
• Solbus C 10,5/1

Nagrody i wyróżnienia

• 2004 – tytuł Gazeli Biznesu przyznawany przez Puls Biznesu dla najszybciej rozwijającej się firmy w województwie kujawsko-pomorskim.
• 2005 – tytuł Gazeli Biznesu ponownie przyznawany przez Puls Biznesu dla najszybciej rozwijającej się firmy w województwie kujawsko-pomorskim.