Booker Robert Tio Huffman (ur. 1 marca 1965) – amerykańska gwiazda wrestlingu, znany pod ringowym pseudonimem jako Booker T lub King Booker.

Aktualnie występuje on w federacji Total Nonstop Action w gimmicku Booker T (do którego powrócił po odejściu z WWE).

Jest właścicielem Pro Wrestling Alliance. Najbardziej znany jest z występów w World Championship Wrestling i World Wrestling Entertainment.

Podczas swojej kariery w WCW i WWE/F, Huffman wygrał w sumie 6 tytułów World Heavyweight Championship - 5 razy w WCW i 1 raz w WWE. Dodatkowo wygrał turniej WWE King of the Ring w 2006 roku.

Tworzył również tag team Harlem Heat razem ze swoim bratem Lanem Huffmanem. Zdobyli oni 10 razy pasy WCW World Tag Team Championship. Huffman zdobył w sumie 14 razy pas World Tag Team pomiędzy WCW, a WWE/F, co jest jednym z najlepszych wyników w świecie wrestlingu.

World Championship Wrestling (1993-2001)

Booker wraz z bratem Lane'em (bardziej znanym na ringu jako Steve Ray), dołączyli do federacji WCW w pierwszej połowie lat 90., dzięki rekomendacji Sida Viciosua. Według pierwotnych planów Team miał zadebiutować pod nazwą The Ghetto Blasters., jednak nazwa uległa zmianie na Harlem Heat, gdzie Booker występował jako "Kole", a Steve Ray jako "Kane". Na wyraźną prośbę wresterów gimmicki zostały zmienione ponownie na odpowiednio Booker T oraz Steve Ray. Ten zespół w federacji WCW zdobył aż 10-krotnie tytuł mistrzów świata w walkach zespołowych (WCW World Tag Team Championship), co jest rekordem federacji.

Pod koniec lat 90. w wyniku kontuzji Lane'a, Booker rozpoczął karierę solową. Wtedy też po raz pierwszy zdobył tytuł mistrza telewizyjnego (WCW World Television Championship), pokonując 29 grudnia 1997 r. Disco Interno. Po raz drugi tytuł ten Booker zdobył na gali SuperBrawl VIII, która miała miejsce 22 lutego 1998 r. Wtedy też w pierwszej walce pokonał Ricka Martela, a w następnej Perry Saturna. Pierwszą walkę według pierwotnych planów miał wygrać Rick Martel, jednak z powodu kontuzji nogi wrestlera decyzja została zmieniona. Kolejne razy, w których Booker zdobywał tytuł TV były podczas jednego z najlepszych feudów wrestera – z Chrisem Benoit "best of seven" series. Booker T był pierwszym i jedynym afroamerykańskim wrestlerem, który zdobył TV Title. W historii tytuł ten posiadał jeszcze Steve Ray, jednak nie zdobył on go, tylko dostał jako nagrodę od brata.

W 2000 r. Steve Ray zreformował Tag Team "Harlem Heat" w skład którego wchodzili Big T (znany bardziej jako Ahmed Johnson), grający w teamie adwokata J. Biggs (znany jako Clarence Mason). W tym okresie Hoffman występował jako Booker, do czasu dołączenia do stajni General Rectiona (Bill Demott) – Misfits In Action, gdzie znany był jako G.I Bro. Powrót do swojego najbardziej znanego gimmicku nastąpił na krótko przed zdobyciem najważniejszego pasa federacji – mistrza świata wagi ciężkiej.

Po tym jak ówczesny booker WCW – Vince Russo odebrał pas World Heavyweight Championship Hulkowi Hoganowi, oraz wyrzucił do z federacji na gali Bash at the Beach 2000 (9 lipca 2000), została ogłoszona walką o pas, pomiędzy teffem Jarrettem a Hoffmanem. Booker wygrał tą walkę w 13 minut, zostając drugim w historii czarnoskórym mistrzem federacji (pierwszym był Ron Simmons który zdobył tytuł 2 sierpnia 1992 r., na krótko przed tym jak przeskoczył do federacji WWF). Następnie Booker rozpoczął program z Kevinem Nashem, aż w końcu przegrał tytuł w walce w klatce, na rzecz Vince'a Russo, który zdobył pas dzięki pomocy Billa Goldberga. Russo ponownie zawiesił tytuł i ponownie zorganizował walkę między Bookerem T, a Jeffem Jarrettem ze stypulacją San Francisco 49er Box Match. Booker po raz trzeci zdobył wtedy pas mistrza świata wagi ciężkiej.

Następnym mistrzem świata w federacji został Scott Steiner, który pokonał Bookera. Hoffman doznał kontuzji i musiał wziąć w federacji kilka miesięcy wolnego na rehabilitację. Booker powrócil do federacji i na gali Greed18 marca 2001 r. pokonał Ricka Steinera zdobywając WCW United States Championship. Na ostatniej gali Monady Nitro Booker pokonał Scotta Steinera i zdobył pas mistrza świata wagi ciężkiej.

Hoffman w swojej karierze w WCW miał w swoim posiadaniu 23 tytuły, będąc tym samym rekordzistom w tej kwestii.

World Wrestling Federation/Entertainment (2001-2007) 

2001

Po wykupieniu federacji WCW przez Vince McMahona – właściciela konkurencyjnej federacji – WWF, Booker T dołączył do załogi i zadebiutował na gali King of the Ring 2001, atakując Steve Austina podczaj jego walki i tytuł mistrza świata. To Booker był liderem grupy The Alliance podczas storyline'u – Invasion. 26 lipca 2001 r. Booker stracił pas mistrzowski federacji WCW na rzecz Kurta Angle na gali SmackDown, jednak odzyskał go 4 dni później na gali RAW. Wtedy też Hoffman po raz piąty i ostatni zdobył ten tytuł. Pas trzymał do lata, do gali Summerslam, kiedy to został pokonany przez gwiazdę WWF – The Rocka. W międzyczasie wraz z Testem, Booker po raz 11 zdobył tytuły mistrzów zespołowych federacji WCW, oraz tytuł WWF World Tag Team Championship. Po gali Survivor Series 2001 angle Invasion zakończył się, i Booker T przeszedł heel turn. W grudniu 2001 r. Booker dołączył do stajni Vince'a McMahona i Big Boss Man i rozpoczął feud ze Stone Cold Steve Austinem. Na gali Vengeance 2001 Booker T pomógł Chrisowi Jerycho pokonać Steve Austina i zdobył tytuł WWE Undisputed Title.

2002

W maju 2002 r. Booker dwukrotnie zdobył pas WWE Hardcore. Kiedy roster WWE uległ rozłączeniu, Hoffman dołączył do posteru WWE RAW. W 2002 r. Booker po raz pierwszy wziął udział w najbardziej prestiżowej gali roku – WrestleManii X8. Stanął do walki z Edgem.

W połowie 2002 r. Booker T dołączył do reaktywowanej stajni nWo, jednak szybko został wyrzucony przez Shawna Michaelsa.

Reszte roku 2002 Booker spędził w dywizji Tag Teamow – razem z Goldustem. Na gali Armageddon 2002 zdobyli pasy World Tag Team Championship, które utrzymali przez następne 3 tygodnie. Na gali Survivor Series 2002 Booker wziął udział w pierwszej walce Elimination Chaber gdzie stawką był pas mistrza świata wagi ciężkiej, jednak został wyeliminowany przez Chrisa Jericho.

2003

Na początku 2003 r. Booker zyskał dużą popularność, i na życzenie Goldusta ich Tag Team się rozpadł, co doprowadziło Hoffmana do walki o pas mistrzowski. W lutym 2003 r. w Batle Rogal pokonał The Rocka zdobywając Title Shot. Kilka tygodni przed Wrestlemania Booker rozpoczął feud z ówczesnym mistrzem – Triple H'em. Na najważniejszej gali Triple H pokonał jednak Bookera i obronił tytuł mistrza świata.

7 lipca 2003 r. Booker pokonał Christiana na gali RAW, zdobywając tym samym WWE Intercontinental Championship. Pod koniec roku Hoffman uczestniczył na gali Survivor Series w walce gdzie stawką walki była kariera Steve Austina. Został jednak szybko wyeliminowany przez Marka Henry'ego.

2004

16 lutego 2004 r. Booker T wraz z Rob Van Damem pokonali Rica Flaira i Batiste zdobywając World Tag Team titles. Mistrzami byli przez prawie miesiąc, jednak na RAW byli mistrzowie odzyskali "złoto". To było trzecie zdobycie pasa mistrzów walk zespołowych Hoffmana podczas jego kariery w federacji Vince'a McMahona. 22 marca 2004 r. Booker został wraz z zespołem Dudley Boys przeniesiony na gale SmackDown, w zastępstwo za Triple H'a który powrócił na gale RAW. W tym czasie przeszedł heel turn i rozpoczął feud z ówczesnym mistrzem federacji – Eddiem Guerrero. Nie zdołał jednak wtedy zdobyć najważniejszego trofeum. Następnie prowadził wojnę z byłym partnerem – Rob Van Damem, oraz z Undertakerem, gdzie próbował wykorzystac siły nadnaturalne. Nie pomogły mu one jednak, gdyż na gali Judgment Day Undertaker zniszczył Bookera. Następnie Booker T rozpoczął batalie ze wschodzącą gwiazdą federacji – Johnem Cena, wygrywając też wtedy zawieszony pas WWE United States Championship. W ostateczności w wyniku finałowej walki z serii Best-of-Five John Cena pokonał Hoffmana na gali No Mercy 2004 i zdobył tytuł.

21 października 2004 r. na gali SmackDown, General Manager posteru – Theodore Long umieścił Bookera T w pojedynku Six Man Tag Team, gdzie obok Rob Van Dama i Reya Mysterio zmierzył się z Johnem "Bradshaw" Layfieldem, René Duprée i Kenzo Suzukim. Layfield był pewny, ze Hoffman podzieli swoich partnerów, jednak ten przeszedł ponowny face turn, pinnując ostatecznie Bradshawa. 14 listopada na gali Survivor Series Booker T stanął naprzeciw JBL-a do walki, w której stawką był tytuł mistrza federacji (WWE Championship), jednak przegrał ją, po tym jak został uderzony pasem w głowę. Feud był kontynuowany, i Booker dołączył do Eddiego Guerrero i The Undertakera, którzy też chcieli dostać szansę walki o tytuł. GM – Theodore Long ogłosił wtedy Fatal Fourway Match o WWE Championship na gali Armagedon. Booker po raz kolejny jednak nie mógł pokonać mistrza i zdobyć upragniony pas.

2005

Na początku 2005 r. do federacji zawitała żona Bookera – Sharmell, którą upatrzył sobie Kurt Anglie prowadząc do zakończonego na gali Judgment Day 2005 feudu. W bezpośredniej walce, Booker pokonał Kurta po prawie 15 minutach. W lipcu Huffman feudował z Christianem, pokonując go ostatecznie na gali The Great American Bash. 20 października 2005 r. na gali SmackDown, Booker T został wyznaczony do walki z Chrisem Benoit, w której stawką był pas WWE United States Championship. Dzięki pomocy Sharmell Booker zdołał pokonać przeciwnika i zdobyć tytuł. 25 października wrestlerzy ponownie stanęli naprzeciw siebie do walki, jednak wynik pozostał nierozstrzygnięty, co doprowadziło do zawieszenia pasa przez Theodore Longa. Long zdecydował wyłonić mistrza w pojedynku best of seven series (powtórka z WCW). Pierwsza walka odbyła się na gali Survivor Series, i wtedy też United States Championship trafiło w ręce Bookera.

Przez następne 2 tygodnie na galach SmackDown Booker ponownie pokonywał Chrisaa Benoit doprowadzając do wyniku 3:0. Na gali Armageddon 2005 18 grudnia 2005 r., Benoit musiał wygrać, i udało mu się to po 20 minutowym pojedynku

2006

26 grudnia 2005 r. na Mouse Show, który odbył się w White Plains, New York Booker T doznał kontuzji pachwiny, w wyniku czego nie był w stanie dokończyć serii pojedynków "Best of Seven". Pomimo tego Booker został zapowiedziany na 5 pojedynek serii, który miał odbyć się na gali SmackDown. Jednak na tapingu okazało się, że pomimo sprzeciwu obu zawodników, General Manager grupy – Theodore Long poddał Huffmana dając wygraną Chrisowi Benoit.

Booker wymógł na GM-ie możliwość zastępstwa i na osobę, która miała za niego walczyć, wyznaczył Randy Ortona, który w ostatecznej walce pokonał przeciwnika i zdobył tytuł dla Bookera. Chris Benoit dostał, i wykorzystał rewanż, który odbył się 19 lutego 2006 r. na gali No Way Out 2006, odbierając pas przeciwnikowi.

Po przegranym tytule Booker T wraz z żoną rozpoczęli feud z nową gwiazdą gederacji – Boogeymanem. Wojna w ostateczności zakończyła się 2 kwietnia 2006 r. na najważniejszej gali roku – Wrestlemanii, gdzie Booker T wraz z Sharmell stanęli do walki z Boogeymanem w handicap match i przegrali ją. W późniejszym czasie podczas walk Bookera rozbrzmiewała muzyka Boogeymana przerażając tym samym go, co pomogło wygrać pojedynki młodemu wrestlerowi – Gunner Scottowi.

Kilka tygodni później Booker dołączył do elitarnego turnieju, który odbywał się jedynie na gali SmackDown – King of the Ring. W pierwszej walce zdołał bez większych problemów pokonać Matta Hardy'ego. W walce półfinałowej jako przeciwnika Booker miał mieć Kurta Angle, jednak ten nie był zdolny do walki co dało awans do finału Huffmanowi. Finisz turnieju odbył się na gali Judgment Day, 21 maja 2006 r. gdzie Booker z pomocą Finlaya pokonał Bobby Lashleya zostając tym samym "królem ringu". Podczas koronacji Huffman zmienił imię na King Booker. Jako "król" stworzył stajnie o nazwie King Booker’s Cort, w skład której wchodziła jego żona Queen Sharmell, William Regal, oraz Finlay. Niedługo potem King Booker rozpoczął batalie o najważniejszy tytuł gali – World Heavyweight Championship, wygrywając go ostatecznie 23 lipca 2006 r. na gali The Great American Bash 2006 pokonując w 16 minut Reya Mysterio, z pomocą Chavo Guerrero. Booker jest do dzisiaj drugim czarnoskórym zawodnikiem, który posiadał ten pas.

Huffman następnie rozpoczął feud z byłym mistrzem – Batista, z którym przez dyskwalifikację 20 sierpnia 2006 r. na gali SummerSlam, i wygrał na gali No Mercy 2006 8 października 2006 r. w pojedynku, w którym brali udział również Finlay i Bobby Lashley. Dzięki interwencji mistrza RAW – Johna Ceny, oraz mistrza ECW – Big Showa, Booker pokonał ponownie Batiste, tym razem na gali telewizyjnej – WWE SmackDown. Na interaktywnej gali Cyber Sunday, Booker obronił tytuł mistrza świata pokonując Johna Cene z pomocą Kevina Federline'a. W ostateczności 26 listopada 2006 r. na gali Survivor Series Batista pokonał King Bookera i zdobył tytuł mistrza wagi ciężkiej. Po tym wydarzeniu wraz z "król" wraz z Finlayem stworzyli Tag Team i walczyli przeciwko Batiscie i Johnie Cenie. 22 grudnia 2006 r. zostali oni pokonani przez reaktywowany Team Kane'a i Undertakera – Brothers of Destruction.

2007

Podczas uczestnictwa w meczu Royal Rumble, Booker został wyeliminowany przez Kane'a. Zdenerwowany Booker wrócił poźniej niezgodnie z przepisami do ringu i wyeliminował Kane'a. Spowodowało to krótki feud między nimi. Doprowadził on do meczu na gali No Way Out, który wygrał Kane. Booker wygrał później mecz kwalifikacyjny Money in the Bank, pokonując Kane'a (przy pomocy The Great Khali) dzięki czemu otrzymał szansę uczestnictwa w meczu na WrestleMania 23.

Na WrestleManii

Został zawieszony przez WWE w związku z aferą dotyczącą kupna niedozwolonych leków. Booker stwierdził, że nie kupował tych leków, a nawet że nie był klientem apteki, z której miały one pochodzić.

16 Października, WWE ogłosiło, że Booker i Sharmell będą zwolnieni ze swoich kontraktów po 27 Października.

Total Nonstop Action Wrestling (od 2007) 

Na gali TNA Genesis , które odbyło się 11 Listopada 2007 roku, Huffman zadebiutował w TNA jako tajemniczy partner Stinga w meczu tag team przeciw Kurtowi Angle i Kevinie Nashu o tytuł TNA World Heavyweight Championship. Huffman powrócił w swoim dawnym gimmicku - Bookera T. Na gali zadebiutowała również jego żona Sharmell, która wdała się w bójkę z Karen Angle.

Ulubione akcje 

* Scissors kick
   * Book End (Kneeling side slam)
   * Houston Sidekick (Jumping superkick)
   * Houston Hangover (Top rope somersault legdrop)
   * 110th Street Slam (Kneeling flapjack spinebuster)
   * Missile dropkick
   * Spin-A-Roonie (Breakdancing windmill)
   * Arm twist followed by a hook kick
   * High-imapct delayed spinebuster
   * Piledriver
   * Sidewalk slam
   * Knife-edged chop
   * Sunset flip from the corner
   * Superkick

Managerowie

* Queen Sharmell
   * Shane McMahon
   * Sister Sherri

Gimmicki 

* The 5-Time, 5-Time, 5-Time, 5-Time, 5-Time WCW Champion
   * The Master of the Spin-A-Roonie
   * The King of The World
   * The Champion of Champions
   * King and Ruler of the SmackDown Kingdom

Tytuły

World Wrestling Federation / Entertainment

* World Heavyweight Championship (1 raz)
   * WWE Intercontinental Championship (1 raz)
   * WWE United States Championship (3 razy)
   * WWE Hardcore Championship (2 razy)
   * World Tag Team Championship (3 razy) – z Testem (1), Goldustem (1), and Rob Van Damem (1)
   * King of the Ring (2006)
   * Sixteenth Triple Crown Champion

World Championship Wrestling

* WCW World Heavyweight Championship (5 razy)
   * WCW United States Heavyweight Championship (1 raz)
   * WCW World Television Championship (6 razy)
   * WCW World Tag Team Championship (11 razy) – ze Stevie Rayem (10) i z Testem (1)

Global Wrestling Federation

* GWF Tag Team Championship (3 razy) – ze Stevie Rayem

Las Vegas Pro Wrestling

* LVPW UWF Heavyweight Championship (1 raz)

Pro Wrestling Illustrated

* 1995 Tag Team of the Year (ze Stevie Rayem)
   * 1996 Tag Team of the Year (ze Stevie Rayem)
   * 1998 Most Improved Wrestler of the Year
   * 2000 Most Inspirational Wrestler of the Year
   * PWI ranked him # 133 of the 500 best singles wrestlers of the "PWI Years" in 2003
   * PWI ranked him # 62 of the best tag teams of the "PWI Years" (with Stevie Ray)
   * PWI ranked him # 19 in the 2006 PWI 500.

Wrestling Observer Newsletter

* 2002 Most Underrated Wrestler